این آثار ژاک لوئی داوید که تابلو فرش شدند

آثار ژاک لوئی داوید که تابلو فرش شدند را در این مقاله برای شما معرفی میکنیم. همچنین امکان پیش خرید و ثبت سفارش این آثار بصورت تابلو فرش تبریز , فراهم میباشد.

ابتدا با این نقاش نابغه آشنا میشویم.

ژاک لوئیس دیوید،متولد 30 اوت 1748، پاریس، فرانسه – درگذشته 29 دسامبر 1825، بروکسل، بلژیک.

مشهورترین هنرمند فرانسوی زمان خود و یکی از برجسته ترین هنرمندان نئوکلاسیک در اواخر قرن 18 میباشد.

دیوید با بوم‌های عظیمش با مضامین کلاسیک (مثلاً سوگند هوراتی، 1784) مورد تحسین گسترده قرار گرفت.

هنگامی که انقلاب فرانسه در سال 1789 آغاز شد، او برای مدت کوتاهی به عنوان مدیر هنری آن خدمت کرد و رهبران و شهدای آن (مرگ مارات، 1793) را به سبکی واقع گرایانه تر از کلاسیک نقاشی کرد.

بعدها به سمت نقاش ناپلئون منصوب شد. اگرچه دیوید در درجه اول نقاش وقایع تاریخی بود، اما یک پرتره نگار بزرگ نیز بود (به عنوان مثال، پرتره خانم رکامیر، 1800).

نگاهی به آثار ژاک لوئی داوید که تابلو فرش شدند

سالهای شکل گیری
دیوید در سالی به دنیا آمد که کاوش‌های جدید. در خرابه‌های خاکستر. پمپئی و هرکولانیوم شروع به تشویق بازگشت سبک به دوران باستان کردند.

(بدون اینکه، همانطور که مدت‌ها تصور می‌شد، دلیل اصلی این بازگشت باشد). پدرش، دلال کوچک اما مرفه منسوجات، در سال 1757 در یک دوئل. کشته شد.

و پس از آن پسر توسط دو عمو بزرگ شد.

پس از مطالعات ادبی کلاسیک و دوره‌ای در طراحی، او را در استودیوی ژوزف ماری وین، نقاش تاریخ قرار دادند که به ذائقه رو به رشد یونانی-رومی توجه می‌کرد.

بدون اینکه کاملاً احساسات سبک و اروتیسمی را که قبلاً مد بود،را رها کند. قرن. در سن 18 سالگی، این هنرمند جوان با استعداد در مدرسه ثبت نام نمود.

در مدرسه آکادمی سلطنتی نقاشی و مجسمه سازی.

پس از چهار شکست در مسابقات رسمی و سال‌ها دلسردی که شامل تلاش برای خودکشی (به روش رواقی پرهیز از غذا) بود. سرانجام در سال 1774 جایزه روم را دریافت کرد.

بورسیه دولتی که نه تنها اقامت در ایتالیا را فراهم می‌کرد. اما عملا کمیسیون های پرسود را در فرانسه تضمین کرد.

اثر برنده جایزه او، آنتیوخوس و استراتونیس، نشان می دهد که او در این مرحله هنوز می تواند اندکی تحت تأثیر جذابیت روکوکو نقاش فرانسوا بوچر باشد، که دوست خانوادگی شان بود.

ناپلئون بناپارت اثر ژاک لوئی داوید

در ایتالیا

در ایتالیا تأثیرات زیادی وجود داشت، از جمله تأثیرات مکتب بولونی با رنگ تیره قرن هفدهم، نیکلاس پوسین کلاسیک آرام، و کاراواجو به طرز چشمگیری واقع گرایانه.

دیوید هر سه را جذب کرد، با ترجیح آشکار نور و سایه قوی پیروان کاراواجو.

برای مدتی به نظر می‌رسید که مصمم به پیش‌بینی‌ای که در ترک فرانسه کرده بود. عمل کند: «هنر دوران باستان مرا اغوا نمی‌کند، زیرا فاقد سرزندگی است».

اما او به آموزه های نئوکلاسیک که در رم توسط نقاش آلمانی آنتون رافائل منگز و مورخ هنر یوهان یواخیم وینکلمان در رم توسعه داده شده بود، علاقه مند شد.

در جمع کواترمر دو کوئینسی، مجسمه‌ساز جوان فرانسوی که طرفدار قوی بازگشت به دوران باستان بود، از ویرانه‌های هرکولانیوم، معابد دوریک در پستوم و مجموعه‌های پمپئی در ناپل بازدید کرد.

بعدها گفت، در مقابل گلدان‌ها و ستون‌های باستانی، احساس می‌کرد. که «به دلیل آب مروارید چشم تحت عمل جراحی قرار گرفته است.

نگرش دیوید به نئوکلاسیک

احتمالاً نئوکلاسیک به پرتره‌های تحقیرآمیز گرایش داشت. زیرا یک نقاش معاصر معمولاً هم جهانی بودن و هم برهنگی یک مجسمه باستانی را ندارد.

دیوید، با این حال، از ابتدای کار خود پرتره‌هایی را انجام داد. که به خاطر فردیت روان‌شناختی و ظاهر جسمانی آن‌ها قابل توجه بود.

در سال‌های 1782–1783، پرستار او آلفونس لروی، استاد پزشکی پاریس بود. در سال 1784 خانم پکول، مادرهمسرش.

سپس به سال 1788 شیمیدان معروف , آنتوان لاوازیه با خانم لاوازیه همسرش. در سال 1795.این هنرمند مشهور خواهر زن زیبا و ظریف خود، خانم سریزیات، و شوهر شیک پوشش را به تصویر کشید.

او در سال 1800 قطعه معروف خود را با نام «پرتره خانم رکامیر» تولید کرد که آن را ناتمام رها کرد. زیرا در ابتدای کار خود به عنوان یک زیباروی سلطنتی پاریس، ثابت کرد که حال و حوصله ی ساعت‌ها.  ژست گرفتن را ندارد.

مادام رکامیه از آثار ژاک لوئی داوید که تابلو فرش شدند

درخشش دوباره با زنان سابین

اما دیوید مردی برای زندگی یک معلم و چهره نگار صرف نبود. در سال 1799 او با یک بوم غول پیکر جدید، مداخله زنان سابین، مجدداً به اطلاع عموم رسید.

این تصویر که اغلب آنرا به اشتباه به عنوان تجاوز به سابین ها مینامند. نشان دهنده لحظه ای است، چند سال پس از ربوده شدن افسانه ای زنان سابین توسط رومی ها.

زمانی که زنان، که اکنون همسران و مادرانی راضی هستند. نبرد بین شوهران رومی خود و مردان سابین را که برای بازپس گیری و بازگرداندنشان.  آمده اند، را متوقف می کنند.

مداخله زنان اهل سابین از آثار ژاک لوئی داوید

در یک ماموریت نجات ناخواسته؛ در میان غوغا، زن دوست داشتنی سابین، هرسیلیا، ایستاده است، که با یک دست به سمت رومولوس رومی و با دست دیگر به سمت سابین تاتیوس ریشو می‌آید.

این هنرمند گفته بود. که هدفش دور شدن از شیوه ظاهراً خام رومی سوگند هوراتی ها به شیوه ای زیباتر یونانی است. و او به خاطر ظرافت چهره هایش تشویق های مشتاقانه را برانگیخت.

این اثر بی نقص بی نظیر هنری ژاک لوئی داوید به سفارش یک ایرانی مقیم اروپا, در مجموعه گالری ع طی چهار سال و سه ماه بصورت تابلوفرش تولید و صادر شد.

که بنا بر احترام به حفظ حقوق مشتری از افشای نام ایشان و همچنین انتشار عکس تابلو فرش مورد نظر معذوریم.

ژولیت رکامیه

او همچنین پس از 10 سال خونریزی در فرانسه، برای قصد فرضی خود برای موعظه سازش تأیید شد. اما او شاید بیشترین توجه را با برهنگی جنگجویان باستانی خود جلب کرد. پس از اینکه روبسپیر برس نبود، اکنون با صدایی رایج تبدیل به «رافائل سانسکولوت‌ها» (یعنی رافائل جمهوری‌خواهان رادیکال) شد.

نظر ناپلئون راجع به مداخله زنان ساتین

ناپلئون مداخله زنان سابین را تحسین کرد و در استعداد درخشان لویی ، امکاناتی برای خود بزرگ بینی دید.

به زودی دیوید، بدون کسب مقام سیاسی، دوباره نقاش دولتی شد، ابتدا در کنسولگری و سپس، پس از 1804، تحت امپراتوری.

عبور ناپلئون از آلپ گالری ع

با این حال، او تنها فرانسوی برجسته ای نبود که از چپ ژاکوبن به سمت راست بناپارتیست رفت، و ظاهراً همیشه  قهرمانان تاریخی را پرستش می کرد.

مهمترین اثر ناپلئونی او تقدیس عظیم امپراتور ناپلئون و تاجگذاری ملکه جوزفین در 2 دسامبر 1804 است.

که گاهی اوقات از آن بعنوان تاجگذاری ناپلئون در نوتردام نام می برند.

در آن نئوکلاسیک جای خود را به سبکی می دهد که پرتره رسمی سلطنت قدیم فرانسه را با مایه های رنگی- و گاهاً تقلید مستقیم- از استادان رنسانس ایتالیا ترکیب می کند.

این تصویر در سال 1810 توسط ناپلئون بزرگ در حال توزیع عقاب‌ها و در سال 1812 توسط امپراتور ناپلئون در مطالعه‌اش در تویلری دنبال شد.

ناپلئون بزرگدر حال توزیع عقابها گالری ع

ژاک لوئی داوید پس از ناپلئون

پس از سقوط ناپلئون در سال 1815، دیوید به بروکسل تبعید شد. متروک از هیجان و محرک رویدادهای بزرگی که در آن زندگی کرد، بسیاری از انرژی قدیمی خود را از دست داد.

در اواخر عمرش، احتمالاً با کمک شاگرد بلژیکی، فرانسوا-ژوزف ناوز، یک پرتره بسیار متقاعدکننده دیگر را خلق کرد: سه زن از گنت.

سه زن از گنت از آثار ژاک لوئی داوید