ابریشم چیست چه تاریخچه ای دارد؟

ابریشم چیست چه تاریخچه ای دارد؟ ایریشم، الیاف حیوانی تولیدی توسط حشرات خاص و عنکبوتیان به عنوان مصالح ساختمانی برای پیله و تار است.

که برخی از آنها را می توان برای ساخت پارچه های ظریف یا بافت فرش استفاده کرد.

در استفاده تجاری، ابریشم تقریباً به طور کامل به رشته‌های پیله‌های کرم‌های ابریشم اهلی (کاترپیلارهای چندین گونه پروانه متعلق به جنس Bombyx) محدود می‌شود.

ابریشم چیست چه تاریخچه ای دارد؟ متولد چین

اولین و قدیمیترین محصول ابریشمی, ابریشم دوزی با نقش اژدها، ققنوس و ببر، از مقبره شماره 1 ماشان، قرن 4 تا 3 پیش از میلاد، سلسله ژو؛ در موزه جینگژو، استان هوبی، چین میباشد.

یک افسانه چینی می گوید که همسر امپراتور زرد اسطوره ای، هوانگدی بود که این هنر را به مردم چین آموخت. در طول تاریخ، ملکه به طور تشریفاتی با نوغانداری مرتبط بود.

دماسک بافی احتمالاً در سلسله شانگ وجود داشته است و مقبره‌های قرن چهارم تا سوم پیش از میلاد در ماشان در نزدیکی جیانگلینگ (استان هوبی) که در سال 1982 کاوش شده است.

نمونه‌های برجسته‌ای از پارچه ابریشمی، گز، و گلدوزی با طرح‌های تصویری را نیز ارائه کرده است. به عنوان اولین لباس کامل

ابریشم بافی به یک صنعت بزرگ و یکی از صادرات اصلی چین در سلسله هان تبدیل شد. مسیر کاروان در سراسر آسیای مرکزی، معروف به جاده ابریشم، ابریشم چینی را به سوریه و رم می برد.

در قرن چهارم قبل از میلاد، ارسطو، فیلسوف یونانی، اشاره کرد که در جزیره کوس، نوغان‌داری انجام می‌شد، اما ظاهراً این هنر از بین رفت و در قرن ششم پس از میلاد، از چین دوباره به بیزانس معرفی شد.

منسوجات چینی خرمای هان در مصر، در گورهای شمال مغولستان (Noin-ula) و در لولان در ترکستان چین یافت شده است.

ابریشم توسط حاکمان هان به عنوان هدایای دیپلماتیک و همچنین برای خرید عشایر تهدید کننده و تضعیف آنها با طعم دادن به آنها استفاده می شد.

دستاورد سلسله سونگ

دستاورد اصلی سلسله سونگ در تولید ابریشم، کامل کردن کسی بود، یک ملیله ابریشمی بسیار ظریف که روی یک ماشین بافندگی کوچک با سوزن به عنوان شاتل بافته می‌شد. به نظر می رسد این تکنیک توسط سغدی ها در آسیای مرکزی اختراع شده است،

اویغورها آن را بهبود بخشیده و چینی ها آن را در قرن یازدهم اقتباس کردند. اصطلاح کسی (به معنای واقعی کلمه “ابریشم برش خورده”) از شکاف های عمودی بین نواحی رنگ ها ناشی می شود که ناشی از عدم اجرای نخ های پود درست در عرض است.

همچنین گفته شده است که این واژه از مفسده قز فارسی یا خز عربی است که به ابریشم و فرآورده های ابریشمی اطلاق می شود. کیسی برای روپوش ها، صفحات ابریشمی، و جلدهای طومار و برای ترجمه نقاشی به ملیله استفاده می شد.

سلسله یوان

در سلسله یوان، پانل های کیسی به اروپا صادر شد، جایی که آنها را در لباس های کلیسای جامع گنجانیدند.

نمادهای مورد استفاده در لباس اژدها همچنین شامل هشت نماد بودایی، نمادهای هشت جاودانه دائوئیستی (باکسیان)، هشت چیز گرانبها و سایر وسایل فرخنده بود.

“مربع ماندارین” از جلو و پشت به لباس رسمی مینگ به عنوان نماد درجه نظامی و نظامی وصل شده بود و توسط منچوها با لباس متمایز خود تطبیق داده شد.

منسوجات اولیه هان به دست آمده از Mawangdui نشان دهنده پیشرفت بیشتر سنت‌های بافندگی است که قبلاً در ماشان در اواخر ژو وجود داشت، از جمله گلدوزی و گلدوزی، گز، بافته‌های ساده و دمشق. با این حال، یافته‌های بعدی در جاهای دیگر، عمدتاً به دمشق‌ها محدود می‌شوند که در چندین رنگ بسیار ظریف بافته شده‌اند و طرح‌هایی که معمولاً در هر 5 سانتی‌متر (2 اینچ) تکرار می‌شوند. این طرح‌ها یا هندسی هستند، لوزی زیگزاگ رایج‌ترین آنهاست، یا شامل طومارهای ابر یا کوهی است که با موجودات افسانه‌ای و گاهی اوقات شخصیت‌های فرخنده در هم آمیخته شده‌اند. نقوش مستطیل از مواد بافته شده به آینه های برنزی Luoyang منتقل شد و در نقاشی های روی لاک و ابریشم ظاهر شد.

و الگوهای طومار منحنی، که برای بافتن طبیعی نیستند، احتمالاً برای گلدوزی از قراردادهای ریتمیک نقاشی لاکی اقتباس شده اند، که همچنین نقوش طوماری را برای برنزهای منبت کاری شده و نقاشی های روی ابریشم ارائه می دهد. بنابراین، تعاملی بین رسانه های مختلف هنرهای سلسله هان وجود داشت که دلیل وحدت سبک آنهاست.

عشق چینی ها به صنعت مد

منسوجات مینگ و چینگ به طور کامل عشق چینی ها به نمایش، رنگ و صنایع دستی خوب را نشان می دهند. برجسته در میان الگوهای نساجی بافته شده، گل‌ها و اژدها در پس زمینه‌ای از نقوش هندسی است که مربوط به اواخر ژو (1046–256 قبل از میلاد) و هان است.

لباس های کینگ اساساً سه نوع بودند. چائوفو یک لباس تشریفاتی درباری بسیار استادانه بود. ردای امپراطور با 12 نماد فرخنده که در متون آیینی باستانی شرح داده شده است تزئین شده بود.

در حالی که شاهزادگان و مقامات عالی رتبه 9 نماد یا کمتر را بر اساس رتبه مجاز داشتند. کایفو (“لباس رنگی”)،

یا «لباس اژدها» یک لباس نیمه رسمی دربار بود که عنصر غالب آن اژدهای پنج پنجه امپراتوری (بلند) یا اژدهای چهار پنجه (مانگ) بود.

علیرغم قوانین انحصاری مکرر صادر شده در دوران مینگ و کینگ، اژدهای پنج پنجه به ندرت برای اشیایی که منحصراً مورد استفاده امپراتوری قرار می گرفتند، در نظر گرفته می شد.

نمادهای مورد استفاده در لباس اژدها همچنین شامل هشت نماد بودایی، نمادهای هشت جاودانه دائوئیستی (باکسیان)، هشت چیز گرانبها و سایر وسایل فرخنده بود. “مربع ماندارین” از جلو و پشت به لباس رسمی مینگ به عنوان نماد درجه نظامی و نظامی وصل شده بود و توسط منچوها با لباس متمایز خود تطبیق داده شد.

جای دیگر
طبق افسانه، حدود 140 سال قبل از میلاد، نوغان‌داری و همچنین ابریشم از چین به هند گسترش یافت. در قرن دوم پس از میلاد، هند پارچه‌های ابریشم و ابریشم خام خود را به ایران می‌فرستاد. (ژاپن نیز چند قرن بعد به کشاورزی پر رونقی دست یافت و توسعه داد.)

ایران در زمان اشکانیان (247 پ. م. تا 224 م) مرکز تجارت ابریشم بین شرق و غرب شد. همچنین رنگرزی و بافندگی ابریشم به عنوان صنایع دستی در سوریه، مصر، یونان و روم توسعه یافت.

کارگران آنجا مقداری ابریشم خام را از شرق آسیا استفاده می کردند، اما بیشتر نخ های خود را با باز کردن پارچه های ابریشمی از شرق به دست می آوردند. فرهنگ ابریشم تا حد زیادی راز آسیا باقی ماند.

ایریشم در رم باستان

در نهایت تقاضای زیادی برای تولید محلی ابریشم خام در منطقه مدیترانه ایجاد شد. ژوستینین اول، امپراتور بیزانس از سال 527 تا 565. دو راهب ایرانی را که در چین زندگی می کردند را متقاعد کرد که به آنجا بازگردند.

و کرم های ابریشم را در حفره های عصای بامبو خود به قسطنطنیه (استانبول کنونی) قاچاق کنند (حدود سال 550 میلادی).

این چند کرم ابریشم مقاوم سرآغاز همه گونه هایی بودند که تا قرن نوزدهم ابریشم اروپایی را ذخیره و عرضه می کردند.

فرهنگ ابریشم قرن ها در اروپا شکوفا شد، به ویژه در دولت شهرهای ایتالیا و (از سال 1480) در فرانسه. اما در سال 1854، طاعون ویرانگر کرم ابریشم ظاهر شد.

لویی پاستور، که در سال 1865 از او خواسته شد تا این بیماری را مطالعه کند، علت را کشف کرد و ابزاری برای کنترل ابداع کرد. صنعت ایتالیا بهبود یافت، اما صنعت فرانسه هرگز بهبود نیافت.

در همین حین، ژاپن در حال نوسازی روش‌های پرورش کرم ابریشم خود بود و به زودی بخش بزرگی از ابریشم خام جهان را تامین کرد.

در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن، جایگزینی الیاف مصنوعی مانند نایلون در ساخت جوراب بافی و سایر پوشاک، رونق صنعت ابریشم را به شدت کاهش داد.

با این حال، ابریشم یک ماده لوکس مهم باقی ماند و محصول مهم چین، ژاپن، کره جنوبی و تایلند است.

سرکشی تولید ابریشم

نونه‌کاری، تولید ابریشم خام با پرورش کرم‌ها (لارو)، به‌ویژه کرم‌های ابریشم اهلی (Bombyx mori).

تولید ابریشم به طور کلی شامل دو فرآیند است:

• مراقبت از کرم ابریشم از مرحله تخمتا تکمیل پیله.
• تولید درختان توت که برگهایی را فراهم می کند که کرمها از آنها تغذیه می کنند.

کاترپیلار کرم ابریشم پیله خود را با تولید و احاطه کردن خود با یک رشته یا رشته طولانی و پیوسته می سازد. ترشحات مایع از دو غده بزرگ درون حشره از اسپینر بیرون می‌آیند، یک لوله خروجی واحد در سر، پس از قرار گیری در معرض هوا سخت می‌شود.

و رشته‌های دوقلو متشکل از فیبروئین، یک ماده پروتئینی را تشکیل می‌دهد.

جفت دوم غدد سریسین ترشح می کنند، ماده ای صمغی که دو ریسمان را به هم متصل می کند. از آنجایی که یک پروانه در حال ظهور ریسمان پیله را می شکند، لارو در پیله توسط بخار یا هوای داغ در مرحله کریزالیس. کشته می شود.

طول ابریشم

ابریشم یک ریسمان پیوسته در هر پیله است که طول قابل استفاده در حدود 600 تا 900 متر (2000 تا 3000 فوت) دارد.

با نرم کردن سریسین اتصال دهنده و سپس قرار دادن انتهای رشته و باز کردن یا چرخاندن رشته ها از چندین پیله به طور همزمان آزاد می شود. گاهی اوقات با پیچشی جزئی و تشکیل یک ریسمان واحد.

چندین رشته ابریشم، که هر کدام برای بیشتر مصارف بسیار نازک هستند. به هم می‌پیچند تا نخ‌های ضخیم‌تر و قوی‌تر در فرآیندی که پرتاب نام دارد بسازند.

و نخ‌های مختلفی را تولید می‌کنند که بر اساس میزان و جهت پیچ خوردگی متفاوت است.

ابریشم خام چیست

ابریشم حاوی سریسین ابریشم خام نامیده می شود. ماده صمغی که در طول فرآوری محافظت می کند. معمولاً تا مرحله نخ یا پارچه حفظ می شود و با جوشاندن ابریشم. در آب و صابون حذف می شود و نرم و براق می شود.

و وزن آن تا 30 درصد کاهش می یابد.

ابریشم تابیده شده از طول های کوتاهی که از پیله های آسیب دیده به دست می آید یا در حین فرآوری شکسته می شود، به هم تابیده می شود تا نخ بسازد.

ضخامت نخ ریسمان ابریشم بر حسب دنیر، تعداد گرم وزن در هر 9000 متر (9846 یارد) طول بیان می شود. ابریشم گاهی اوقات – در فرآیندی به نام وزن کردن – با یک ماده تکمیل کننده مانند نمک های فلزی برای افزایش وزن، افزایش چگالی و بهبود کیفیت پارچه ترکیب می شود.

فرآیند صمغ زدایی ابریشم را براق و نیمه شفاف می کند، با سطحی صاف که به راحتی خاک را حفظ نمی کند. ابریشم استحکام خوبی دارد و در برابر پارگی در برابر وزن‌های حدود 4 گرم (0.5 اونس) در هر دنیر مقاومت می‌کند.

خیس کردن استحکام را حدود 15 تا 25 درصد کاهش می دهد.

یک ریسمان ابریشم می تواند قبل از پارگی, حدود 20 درصد بیشتر از طول اولیه خود کش بیاید.

اما وقتی بیش از حدود 2 درصد کش بیاید, بلافاصله طول اولیه خود را از سر نمی گیرد. ابریشم، چگالی کمتری نسبت به الیافی مانند پنبه، پشم و ابریشم مصنوعی دارد.

جاذب رطوبت است و تا یک سوم وزن خود را بدون احساس رطوبت حفظ می‌کند و خاصیت رنگ‌آمیزی عالی دارد. نسبت به پشم در برابر حرارت مقاوم تر است و در حدود 170 درجه سانتیگراد (340 درجه فارنهایت) تجزیه می شود.

شرایط نگهداری

ابریشم در مدت زمان طولانی بدون شرایط نگهداری مناسب استحکام خود را از دست می دهد. و با قرار گیری زیاد در معرض نور خورشید تمایل به تجزیه دارد.

اما به ندرت توسط بید مورد حمله قرار می گیرد.

محلول های قلیایی ملایم و حلال های خشک شویی معمولی آسیبی به آن نمی زند. اصطکاک بار استاتیکی ایجاد می کند، به خصوص در رطوبت کم.

صدای خش خش یا خش خش همراه با پارچه های ابریشمی ترد خاصیت طبیعی الیاف نیست، بلکه با فرآیندهای فرآوری ایجاد می شود و همانطور که گاهی اوقات تصور می شود نشانگر کیفیت نیست.

از دیرباز علاقه به ابداع روش‌هایی برای تولید ابریشم قوی‌تر و کشسان‌تر از ابریشم تولیدی توسط کرم‌های ابریشم یا روش‌های سنتی پرورش وجود داشت.

یک رویکرد شامل معرفی ژن های ابریشم عنکبوت به ژنوم کرم ابریشم است. ابریشم عنکبوت به دلیل استحکام و خاصیت ارتجاعی قابل توجه خود مشهور است.

اما نمی توان آن را به صورت انبوه توسط عنکبوت های پرورشی تولید کرد. کرم های ابریشم که ژنتیک آنها اصلاح شد, ابریشم کامپوزیت قوی را می چرخانند که کاربردهای بالقوه زیادی دارد.

ری شهر باستانی ایران

ری، رایی، ریی، یا رای، فارسی باستان راغا، لاتین Rhagae که سابقاً یکی از شهرهای بزرگ ایران بود. بقایای این شهر باستانی در حاشیه شرقی شهر امروزی شهر ری قرار دارد که خود در چند مایلی جنوب شرقی تهران قرار دارد.

قدمت استقرار در این مکان به هزاره سوم قبل از میلاد می رسد. ری در اوستا (اسناد اصلی دین زرتشتی، دین ایرانی) به عنوان مکانی مقدس و همچنین در کتاب توبیت، آپوکریفای کتاب مقدس. و توسط نویسندگان کلاسیک ذکر میشود.

ری یکی از شهرهای پایتخت امپراتوری اشکانیان (قرن سوم پیش از میلاد تا قرن سوم پس از میلاد) بود. در سال 641 میلادی توسط اعراب مسلمان تصرف شد.

در زمان سلطنت خلیفه مسلمان مهدی در قرن هشتم، شهر از اهمیت بیشتری برخوردار شد تا اینکه در غرب آسیا تنها دمشق و بغداد با آن رقابت کردند.

نویسندگان اسلامی آن را شهری با زیبایی بی نظیر توصیف نمودند. که ساختمان هایش  عمدتاً از آجر میباشد و با سفال آبی (ظروف سفالی لعاب‌دار) به طرز درخشانی مزین است.

این شهر همچنان شهری مهم بود و برای مدت کوتاهی پایتخت سلجوقیان بود، اما در قرن دوازدهم به دلیل نزاع‌های شدید فرقه‌های مذهبی رقیب تضعیف شد.

در سال 1220 این شهر تقریباً به طور کامل توسط مغول ها ویران شد و ساکنان آن قتل عام شدند. اکثر بازماندگان قتل عام به تهران نزدیک نقل مکان کردند و بقایای متروک ری به زودی به طور کامل نابود شدند.

ری به خاطر ابریشم های مزین، کمال هنری بی نظیر و سرامیک معروف بود. تنها دو اثر معماری باقی مانده است: برج طغریل (1139) و یک برج نیمه ویران.

پروانه کرم ابریشم حشره

اگرچه کرم ابریشم بومی چین است، اما در سرتاسر جهان مشهور است و به طور کامل اهلی. شده است .و این گونه دیگر در طبیعت یافت نمی شود.

یک کرم ابریشم بالغ دارای طول بال‌های 40 تا 50 میلی‌متر (حدود 2 اینچ) است و بدنی ضخیم دارد (ماده بالغ بزرگ‌تر از نر بالغ است).

رنگ آن معمولاً بور تا قهوه‌ای روشن است و نوارهای تیره نازکی در سراسر بدن وجود دارد. بال‌ها کرم رنگ و دارای رگه‌های تیره هستند که تا لبه‌ها امتداد یافتند.

اجزای دهان در بزرگسالان کاهش می یابد یا وجود ندارد، بنابراین در بزرگسالی کوتاه دو یا سه روزی آنها غذا نمی خورند. آنها هم نمی توانند پرواز کنند.

رقص بال

با این حال، نرها یک رقص بال  انجام می‌دهند، یک مراسم جفت‌گیری که توسط ترشح ماده‌ها از فرمونی به نام بمبیکول ایجاد می‌شود.

ماده ها حدود 300 تا 500 تخم می گذارند که در دمای 24 تا 29 درجه سانتی گراد (حدود 75 تا 85 درجه فارنهایت) حدود 7 تا 14 روز از تخم بیرون می آیند.

لاروهای تازه بیرون آمده تقریباً 2 تا 3 میلی متر (0.08 تا 0.12 اینچ) طول دارند و اشتهای هوس انگیزی دارند. کرم ابریشم علاوه بر غذای طبیعی برگ‌های توت، شاخ و برگ پرتقال یا کاهو اوسیج را نیز می‌خورد.

لارو رنگ پریده دارای یک شاخ خلفی (دمی) مشخص است. در طول یک دوره رشد 45 روزه، حداکثر طول آن به 75 میلی متر (حدود 3 اینچ) می رسد. شفیره شدن در پیله ای رخ می دهد که از یک رشته ابریشم سفید یا زرد پیوسته ساخته شده است

به طور متوسط ​​حدود 915 متر (1000 یارد) طول دارد. این رشته برای استفاده تجاری با از بین بردن شفیره با هوای داغ یا بخار دست نخورده حفظ می شود.

کرم‌های ابریشم که ژنوم آن‌ها از طریق معرفی ژن‌های ابریشم عنکبوت. اصلاح شده است، ابریشم قوی‌تر، سخت‌تر و کشسان‌تر از ابریشم‌های اهلی تولید می‌کنند.

پروانه کرم ابریشم از خانواده Bombycidae است و نزدیکترین خویشاوند آن پروانه ابریشم وحشی (B. mandarina) است. خانواده پروانه های مرتبط شامل Saturniidae، Apatelodidae، Oxytenidae، Carthaeidae و Lemoniidae می باشند.

جیم تامپسون تاجر آمریکایی

جیم تامپسون با نام جیمز اچ. تامپسون، (متولد 21 مارس 1906، گرین ویل، دل، ایالات متحده – درگذشته 26 مارس 1967، در نزدیکی تانا راتا، مالزی؟).

تاجر آمریکایی متولد تایلند, که ابریشم تایلندی را به یک صنعت عمده فروش در سراسر جهان تبدیل کرد و به یک مرجع تبدیل شد.

در مورد هنر تایلندی ناپدید شدن اسرارآمیز او در سال 1967 در آسیای جنوب شرقی و جاهای دیگر هیجان انگیز شد.

تامپسون، پسر یک تولیدگر نساجی ثروتمند، از دانشگاه پرینستون (1928) فارغ التحصیل شد و در دانشگاه پنسیلوانیا در  معماری تحصیل کرد.

پس از کار به عنوان یک معمار در شهر نیویورک از سال 1931 تا 1940، او به عنوان افسر اطلاعاتی در دفتر خدمات استراتژیک (OSS) در طول جنگ جهانی دوم در شمال آفریقا، اروپا و تئاتر چین-برمه-هند خدمت کرد.

سرنوشت تامپسون

در بانکوک در دوره پس از جنگ، در سال 1947، او برای همیشه به تایلند بازگشت، به صنعت کلبه قدیمی ابریشم بافی علاقه مند شد. و از طریق تماس های تأثیرگذار خود در آمریکا، شروع به فروش ابریشم های لوکس در شهر نیویورک و جاهای دیگر کرد.

شرکت ابریشم تایلندی او، با مسئولیت محدود، در سال 1948 تأسیس شد. او به کوتورها فروخت و در تهیه ابریشم های مورد استفاده برای لباس های موزیکال The King and I (1951) به یک کودتا دست یافت.

در دهه 1960، تجارت شکوفا شد و الهام بخش رشد چندین رقیب تایلندی در یک صنعت در حال گسترش بود.

در همین حال، تامپسون یک کلکسیونر هنری تایلندی شد و در مرکز بانکوک یک خانه باشکوه به سبک تایلندی ساخت (اکنون برای گردشگران باز است).

او مشهورترین خارجی غربی در بانکوک و شاید در تمام آسیای جنوب شرقی شد.

در یک سفر تعطیلات به ارتفاعات کامرون مالایا در سال 1967، تامپسون به طور مرموزی پس از ترک کلبه خود برای پیاده روی در مسیرهای جنگلی ناپدید شد.