هنر های زیبا چیست؟

هنر های زیبا چیست؟  تعریف و معنا
اصطلاح “هنر زیبا” به یک شکل هنری اشاره دارد که عمدتاً به دلیل ارزش زیبایی شناختی و زیبایی آن (“هنر برای هنر”) به جای ارزش کاربردی آن انجام می شود.

هنرهای زیبا ریشه در طراحی و کارهای مبتنی بر طراحی مانند نقاشی، چاپ و مجسمه سازی دارد. اغلب با “هنر کاربردی” و “صنایع دستی” که هر دو به طور سنتی به عنوان فعالیت های سودمند تلقی می شوند، در تضاد است.

سایر فعالیت‌های غیر طراحی که به عنوان هنرهای زیبا در نظر گرفته می‌شوند. شامل عکاسی و معماری هستند، اگرچه دومی به بهترین شکل به عنوان یک هنر کاربردی شناسایی می‌شود.

مشکلات تعریف هنر های زیبا چیست؟

حوزه هنرهای زیبا دائماً در حال گسترش است. تا فعالیت های جدیدی را که به دلیل فناوری جدید یا اختراعات هنری به وجود میایند، در بر بگیرد.

نمونه اول با نقاشی اکریلیک، و همچنین چاپ سیلک و چاپ ژیکلی است. دومی با اختراع آثار هنری ترکیبی با استفاده از کلاژ، دکلاژ، فتومونتاژ یا “هنر یافت شده”. به دلیل این روند گسترش تدریجی، تعریف یا تثبیت معنایی برای هنرهای زیبا تقریباً غیرممکن است. (همچنین نگاه کنید به: هنرهای هفتگانه.)

تفاوت این هنر با هنرهای تزئینی/صنایع دستی

تا قبل از جنبش هنرها و صنایع دستی انگلیسی در اواخر قرن نوزدهم، تمایز سختی بین هنرهای زیبا (صرفاً زیبایی شناختی) و هنر تزئینی (کارکردی) وجود داشت.

در طول قرن بیستم، با معرفی مقوله هنرهای تجسمی، این تمایز خودسرانه مبهم شده است و برخی صنایع دستی یا هنرهای تزئینی (به ویژه سرامیک) امروزه به عنوان هنرهای زیبا در نظر گرفته می شوند.

تاریخ هنرهای زیبا

قدمت این نوع هنر به دوره هنر پیش از تاریخ پارینه سنگی برمی‌گردد: مجسمه‌های اولیه مانند زهره رام برخات (تندیس بازالتی، 230000-700000 قبل از میلاد) و ونوس تان-تان (تندیس کوارتزیتی، 200،000-50 پ.م. ) و به نقاشی های غار از غار Chauvet (حدود 30000 سال قبل از میلاد).

در دوران تمدن‌های مدیترانه‌ای باستانی، از جمله تمدن‌های فرهنگ یونانی، رومی و بیزانسی متأخر. و همچنین هنر قرون وسطایی کارولینگ، اوتونی، رومنسکی و گوتیک، هنرمندان خوب به‌عنوان کارگران ماهر محض محسوب می‌شدند. مانند تزئینات داخلی ماهر یا منبت‌کاران.

تا قبل از رنسانس، حرفه “هنرمند” به سطح بالاتری ارتقا یافت، که نشان دهنده اهمیت تازه درک شده عنصر “طراحی” – یا “disegno” بود.

آکادمی های هنرهای زیبا

از قرن شانزدهم به بعد، دانش آموزانی که می خواستند وارد حرفه جدید هنرمند شوند در آکادمی های ویژه ای که در سراسر اروپا راه اندازی شده بود، آموزش دیدند.

دو اولین آکادمی هنر طراحی در فلورانس (Accademia dell’Arte del Disegno) و آکادمی هنرهای زیبای رم (Accademia di San Luca) بودند.

این مؤسسات آموزشی نوع بسیار سنتی «هنر آکادمیک» را آموزش می‌دادند. که بر اساس اصول هنر رنسانس بنا شده بود، که مواردی مانند موضوع، فرم، پیام، ترکیب، رنگ و غیره را تنظیم می‌کرد.

آنها همچنین سلسله مراتب دقیقی از ژانرها را تعیین کردند که ژانرهای نقاشی را به ترتیب اهمیت زیر رتبه بندی می کرد: (1) نقاشی تاریخ (2) پرتره (3) ژانر نقاشی ( 4) منظره (5) طبیعت بی جان.

بنابراین، یک نقاشی تاریخی (به معنای تصویری با «ایستوریا» یا روایت نشاط‌آور) به عنوان یک منظره آموزنده‌تر، عاری از هرگونه محتوای انسانی یا اخلاقی ارزیابی شد.

آکادمی ها تا قرن بیستم سنگرهای هنرهای زیبای سنتی باقی ماندند، زمانی که کوبیسم، دادا و سوررئالیسم مجموعه قوانین منظم خود را از بین بردند.

هنرهای زیبای مدرن/معاصر

هنرمندان معاصر مرزهای هنرهای زیبا را بیشتر گسترش دادند. هنر پلاستیک مجسمه سازی در حال حاضر از طیف وسیعی از مواد جدید و همچنین فرم های جدید (مجموعه، هنر زمین و غیره) استفاده می کند.

چاپگری از فرآیندهای چاپ تجاری جدید، مانند چاپ سیلک و چاپ ژیکلی سود میبرد. مطمئناً دیری نمی‌گذرد که اینستالیشن‌ها را به عنوان هنر زیبا در نظر بگیرند.

جنبش ها/دوره های هنرهای زیبا

در اینجا لیست زمانی کوتاهی از مکاتب اصلی هنرهای زیبا میاوریم:

•  هنر رومی (Carolingian، Ottonian) (حدود 775-1050)
• گوتیک (حدود 1150-1280)
•  سبک گوتیک بین المللی (حدود 1300-1500)
•  رنسانس اولیه (حدود 1400-90)
•  رنسانس عالی (حدود 1490-1530)
• رفتارگرایی (حدود 1530-1600)
•  رنسانس شمالی (حدود 1400-1530)
•  باروک (حدود 1600-1700)
•  روکوکو (حدود 1700-50)
• نئوکلاسیک (حدود 1750-1815)
•  جنبش رمانتیسم (شکوفایی در حدود 1790-1830)
•  مدرسه انگلیسی منظر (قرن 18 و 19)
•  مدرسه انگلیسی نقاشی فیگوراتیو (قرن 18 و 19)
•  رئالیسم فرانسوی (حدود 1845 به بعد)
•  امپرسیونیسم (حدود 1870-80)
•  پست امپرسیونیسم (از 1885) (پوینتیلیسم، انتیمیسم، کلویسونیسم، بدوی گرایی)
•  فوویسم (حدود 10-1900)
•  اکسپرسیونیسم (حدود 1900 به بعد)
• کوبیسم (حدود 12-1908)
•  دادا (حدود 1916-24)
•  سوررئالیسم (1924 به بعد)
•  اکسپرسیونیسم انتزاعی (60-1945)
• Op-Art (حدود 1958-70)
•  هنر پاپ (حدود 1958-73)
•  مینیمالیسم (دهه 1960، 70)
•  فوتورئالیسم (دهه های 1960، 70)

ناهنجاری معماری

معماری به طور سنتی به عنوان یک هنر زیبا محسوب می شود، به ویژه اگر زیبایی شناسی آن به جای اجزای مهندسی آن مورد توجه قرار گیرد.

علاوه بر این، آثار معماری مانند اهرام مصر، دیوار بزرگ چین، پارتنون یونان. و همچنین کلیسای جامع شارتر، تاج محل و برج ایفل، نمادهای فرهنگی و آثار هنری مهمی هستند که نماد تمدن تاریخی آنها هستند.

با این حال، معماری با سایر رشته های هنرهای زیبا اشتراکات کمی دارد و ممکن است به درستی بیشتر به عنوان یک هنر کاربردی در نظر گرفته شود.